Zauroczenie wg fanatyków:P

Heming z godnością złapał Silje za ramię i wciągnął do lasu.
Jak góra wyrósł przed nimi zwierzoczłek i uderzył mężczyznę w twarz.
- Ależ Panie! - wykrzyknęła Silje. - Dlaczego bijecie swego brata?
- On nie jest moim bratem - warknął. - To głupiec!
Dziewczyna spojrzała na niego urażona.
- Dlaczego mnie okłamaliście?
- A pomogłabyś mu? No, właśnie. Jesteś naiwna Silje - mężczyzna odwrócił sie do niej plecami. - Ruszajmy.

Silje z głową pełną pytań dreptała za zwierzozłekiem i Hemingiem. Doszli do wozu. Silje już ściągała swój piękny i ciepły płaszcz, gdy zwierzoczłek powstrzymał ją ruchem dłoni.
- Zostaw go sobie. Mi i tak nie będzie potrzebny.

Sol wdrapała się na kozła i chciała powozić razem z "milym panem", więc Silje mogła trochę odpocząć. Jedną rękę miała zdrętwiałą, bi spał na niej Dag.
Jechali przez doliny, gdzie jeszcze nie spadł śnieg i zimno nie było tak dokuczliwe.

Jadąc lesnimi drogami Silije i mały Dag zasnoł. Sol ciągle "żywa" i usmiechnieta powoziła.
Zaczeło świtać gdy wjechali na podwurze. Jacyś ludzie obudzili Młodą dziewczyne z dzieckiem i na wpol przytomną zabrali ją do srodka. Dziecko gdzies zaniesono. Nie sprzeciwiała sie, była taka wyczerpana. Kobiety wykąpały i nakarmiły ją. W miedzy czasie Potęzny pan odjechał, zanim kto kolwiek zdazył sie zorietować.
Silje położyła się znow spać. Rozpoczeło się polodnie a Sol już szczesliwa biegała po podworzu.